Saniye en Mehmet Yucel heetten de deelnemers van harte welkom, waarna Irene van de Giessen de wapenfeiten van de laatste tien jaar Yucel – vanaf de start, de eerste experimenten, het eerste boek en de verbreding van de toepassing de revue liet passeren.
Behalve de presentatie van het nieuwe Yucelboek stonden vier plenaire voordrachten op het programma, waarvan u de presentaties die de sprekers gebruikten, verderop op deze pagina vindt.
Daarnaast konden de deelnemers in twee workshoprondes kiezen uit 5 workshops. Steeds stond een verschillende toepassing of setting van de Yucelmethode centraal. Het werd moeilijk kiezen uit de combi met positieve gezondheid, de toepassing van de Yucelmethode in de ggz, de toepassing bij mensen met cognitieve of adaptieve beperkingen, de toepassing in verweving of combinatie met andere behandelmethoden en de toepassing van de Yucelmethode bij mensen met autisme.
Het was een bijzondere en leerzame dag, waarin gebruikers van de Yucelmethode volop hun ervaringen met elkaar konden delen.
Klaziene Tuinier, directeur van de Stichting HerstelTalent, vertelt in haar presentatie hoe voor haar de inzet van de Yucelmethode heeft gewerkt als keerpunt voor haar herstel na de confronterende diagnose ‘schizofrenie’, vanuit de eerste opstelling die ze over haarzelf maakte. Herstel van verbinding met haar gevoelens, waarbij de concrete balken en blokken haar voorbij de woorden brachten. Ze beschrijft een proces van pijnlijke confrontatie die in haar opstellingen te zien zijn. Haar herstelproces leverde veel positiefs op. Naar weer zelfstandig wonen, een opleiding, een baan, en weer mensen vertrouwen. De Yucelmethode gaf haar toegang tot meer ruimte en kennis over zichzelf vanuit de cross-over van meerdere zintuigen (tasten, voelen, zien) die aangesproken worden.
Onderzoek naar de Yucelmethode is verricht in een samenwerking tussen zorgorganisatie Koraal en de Universiteit van Amsterdam door Xavier Moonen (hoogleraar UvA), Jessica Vervoort, PhD (programmaleider inhoud en onderzoek Jeugd Koraal, promovendus UvA), Gabriëlle Mercera MSc (onderzoeker Koraal, promovendus Universiteit van Maastricht) en Rianne Pellemans-Van Rooijen PhD (onderzoker Koraal). In hun presentatie gaan zij in op de achtergronden van dit mooie onderzoek (zie ook hier), en lichten ze de belangrijkste resultaten toe. De onderzoeksgroep van Xavier Moonen is gericht op kennisontwikkeling voor mensen met een licht verstandelijke beperking en het onderzoek richtte zich op de geschiktheid van de Yucelmethode voor toepassing bij mensen met cognitieve en adaptieve beperkingen. Ze gingen o.a. na of de begeleiders die werkten met de Yucelmethode, de belangrijkste kenmerken goed ‘volgens het boekje’ toe konden passen. Dat bleek zo te zijn, al vergt het goed toepassen van ‘groene’ open vragen, oefening. Het werken met Yucelopstellingen leidde voor veel kinderen met een lvb tot rijkere informatie en dus tot een breder perspectief op de context als geheel.
De Yucelmethode legt accenten die ook in de systeemtherapie belangrijk zijn: de aandacht voor de context, voor ingesleten patronen die relaties beïnvloeden en hoe de relatie met belangrijke anderen iemands gevoel en gedrag beïnvloeden. Gedrag is niet zozeer pathologisch, maar heeft betekenis in een bredere context.
In zijn voordracht ging systeemtherapeut dr. Robbert van Hennik in op het gebruik van de Yucelmethode om de relationele veerkracht binnen systemen in beeld te brengen en te vergroten. Veerkracht is niet alleen een individuele eigenschap. We kunnen er ook naar kijken als het vermogen van een systeem (bijvoorbeeld een gezin) om in te spelen op onvoorspelbare verstoringen van buitenaf. Met het bouwen van een Yucelopstelling kunnen gezinsleden met elkaar bespreken hoe ze samen weerbaar kunnen zijn tegen wat ongewenst van invloed is geworden op hun (gezamenlijk) leven.
Hij vertelt o.a. hoe ‘puzzelteams’ bij complexe casussen een multi-actor netwerk in kaart brengen en aan de hand van Yucelstellingen nagaan wat er aan de hand is, om zo een verhaal te zoeken waar alle betrokken zich in vinden, ‘ja tegen kunnen zeggen’. Zulke opstellingen zijn ook in teams of bij stellen toepasbaar. In zijn presentatie beschrijft hij een mooie gezinscasus.
BuurtzorgT is een jonge organisatie gericht op de ambulante zorg en begeleiding voor mensen met ernstige psychische aandoeningen. Miranda de Vries en Bas van Riet Paap vertellen hoe de organisatie bestaat uit kleine, professionele teams van autonome en zelfstandige ggz-professionals, die lokaal, wijkgericht en systemisch werken bij de mensen thuis. De herstelgedachte en het concept van positieve gezondheid (zie ook hier) zijn leidend, vakmanschap is de basis en sinds een aantal jaren wordt hieraan de Yucelmethode toegevoegd. Nieuwe medewerkers worden er direct in meegenomen en binnen de organisatie houdt een aandachtsfunctionaris de uitgangspunten en toepassing levend en ‘weerbaar’ tegen weerstand.
Cliënten doen na hun intake meteen een huidige en wensopstelling, waaruit het behandelplan voortkomt. Soms is er een tussentijdse evaluatie en bij afsluiting van de behandeling maken cliënten ook een opstelling. Bij BuurtzorgT gaan bijna alle cliënten erin mee. Het element van concreet zelf aan de slag zijn, helpt daarbij.
Daarnaast werkt de organisatie zelf binnen de eigen teams ook met de Yucelmethode, om de lasten en steunende factoren voor het team in kaart te brengen.