In het werken met de Yucelmethode ligt de focus op de eigen kracht van de mens als geheel, in zijn persoonlijke context. De hulpvrager zelf is eigenaar van zijn problemen én van het proces waarin hij of zij met steun van de tijdelijke ondersteuner, zijn leven positief beïnvloedt op weg naar herstel. Herstelkracht wordt gevoed door het inzicht méér te zijn dan je ziekte of problemen.
Vorige week vond een interessant gesprek plaats tussen Jim van Os en Saniye Yucel over de gemeenschappelijke ideeën in de Yucelmethode en het GEM – ecosysteem mentale gezondheid, over de kentering in de Nederlandse psychisch-sociale zorgverlening (‘nieuwe GGZ’) en het denken over psychisch lijden. Weg van het medische model, naar meer context en mensgerichtheid in de zorg. ‘Meer mens dan patiënt’.
Nog los daarvan vullen de Yucelmethode en het denken in GEM elkaar aan wat betreft het geloof in de kracht van relaties en verbinding. En in de visie dat het erom gaat, mensen op het spoor zetten van hun zelfherstellend vermogen en hun mogelijkheden om zelf hun bronnen van weerbaarheid en steun te vergroten. Cocreatie betekent dat je als hulpverlener of ondersteuner uit de rol van expert met superieure kennis stapt, van mens tot mens een relatie met de ander aangaat en samen dat belangrijke zelfherstellend vermogen probeert te activeren. Het volledige gesprek is via de knop te bekijken in een YouTubefilm.
'De Yucelmethode is een voorbeeld van cocreatieve hulpverlening. De ondersteuner en hulpvrager stappen samen en in een gelijkwaardige relatie het proces in. Daarin vinden ze een nieuwe taal om psychisch leed bespreekbaar en zichtbaar te maken.
Zo kun je er samen wat aan doen.'
Mehmet Yucel
